11. Hukuk Dairesi 2013/18505 E. , 2014/6472 K.
“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28/05/2013 tarih ve 2011/30-2013/106 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin ticaret siciline unvanını 08.09.1988 tarihinde tescil ettirdiğini, faaliyet alanının yabancı dil eğitimi vermek olduğunu, kuruluşu ile birlikte “Taç şekli+İstanbul Kent English” ibaresini kendisine marka olarak belirlediğini, anılan tarihten bu yana işletmesi ile ilgili basılı evrak, tanıtım ve reklamlarda bu işareti kullanarak tanınmışlık vasfı kazandırdığını, iş evrakı ve internet ortamında gerçekleşen kullanımın tanıtımı için büyük masraflar yaptığını, işaretin tüm Türkiye çapında yayımlanan gazetelerde her yıl süreklilik arz edecek biçimde reklamlarının yapıldığını, 2002 tarihinde www.kentenglish.com ibareli alan adının alınıp oluşturulan web sayfası ile ticari faaliyetlerin internet ortamında da tanıtımının gerçekleştirildiğini, müvekkilinin işletmesinin ve tescilsiz markasının marufiyet kazanmasından sonra davalının kötü niyetli biçimde, karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki “şekil+Kent Englısh” ibaresini 2005/09476 ve 2006/31451 sayıları ile marka olarak adına tescil ettirdiğini; oysa “Kent English” ibaresinin tek başına tanımlayıcı olduğunu, ayırt ediciliği olmadığını, müvekkili fiili kullanımı ve ticaret unvanıyla da iltibas yarattığını bu nedenle davaya konu 2005/09476 ve 2006/31451 sayılı markaların hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine, davacının “Kent English+İstanbul+şekil” ibareli kullanımının davalı markalarına tecavüz oluşturmadığına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın hak düşürücü süre içinde açılmadığını ve süre yönünden reddi gerektiğini, müvekkili şirketin 1983 yılından bu yana Özel İngilizce Kursu ve Kent English adıyla ticari faaliyetlerini sürdürdüğünü, 16, 41 ve 42. sınıflarda 2005/09476 ve 2006/31451 sayılı “Kent English+şekil” ibarelerinin sahibi olduğunu, davacının kullanmaya başladığını iddia ettiği tarihten de önce müvekkili şirket tarafından kullanıldığını, 7/1-a-c-d-f hükmüne göre de hükümsüzlük şartlarının bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; fiili kullanım ve ayırt edicilik sağlanması suretiyle hak elde etme önceliğinin davalıya ait olduğu, davacının sonradan davalının sessiz kalması sayesinde elde ettiği fiili kullanım ve ticaret unvanı tesciline dayalı olarak ilk hak sahibi adına tescilli markaların hükümsüzlüğünü isteyemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 02/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.