T.C.
YARGITAY
4. HUKUK DAİRESİ
Esas No.
2009/6962
Karar No.
2010/4010
Tarihi
07.04.2010
İLGİLİ MEVZUAT
818-BORÇLAR KANUNU/47
1086-HUKUK USULÜ MUHAKEMELERİ KANUNU (HUMK)/438
KAVRAMLAR
TRAFİK KAZASI NEDENİYLE YARALANMA
MADDİ VE MANEVİ TAZMİNAT
ÖZET
TRAFİK KAZASI NEDENİYLE YARALANMADAN DOLAYI UĞRANILAN MADDİ VE MANEVİ ZARARIN ÖDETİLMESİ İSTEMİNE İLİŞKİNDİR. DAVA KONUSU OLAYIN OLUŞUM BİÇİMİ, TARAFLARIN KUSUR DURUMU, OLAY GÜNÜ İLE OLAY GÜNÜNDEKİ PARANIN ALIM GÜCÜ VE YUKARIDAKİ İLKELER GÖZETİLDİĞİNDE DAVACI YARARINA TAKDİR EDİLEN MANEVİ TAZMİNAT FAZLADIR. DAHA ALT DÜZEYDE MANEVİ TAZMİNAT TAKDİR EDİLMEK ÜZERE KARARIN BOZULMASI GEREKİRSE DE BELİRLENEN BU YANILGININ GİDERİLMESİ YENİDEN YARGILAMAYI GEREKTİRMEDİĞİNDEN HUKUK USULÜ MUHAKEMELERİ YASASI’NIN 438/SON MADDESİ GEREĞİNCE, DAVACI YARARINA MANEVİ TAZMİNAT TAKDİR OLUNMAK SURETİYLE, KARARIN DÜZELTİLEREK ONANMIŞTIR
Davacı Mustafa Karaca vekili Avukat Murat Argun tarafından, davalı İbrahim Kaba ve diğerleri aleyhine 22/08/2007 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 06/04/2009 günlü kararın Yargıtay’ca duruşmalı olarak incelenmesi davalı İbrahim Kaba vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne ve tebligat gideri verilmediğinden duruşma isteminin reddine karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü:
KARAR : 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı İbrahim Kaba’nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalı İbrahim Kaba’nın diğer temyiz itirazına gelince; dava, trafik kazası nedeniyle yaralanmadan dolayı uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davalılardan İbrahim Kaba tarafından temyiz olunmuştur.
Borçlar Yasası’nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi ( fonksiyonu ) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum ( tatmin ) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel ( objektif ) ölçülere göre uygun ( isabetli ) bir biçimde göstermelidir.
Dava konusu olayın oluşum biçimi, tarafların kusur durumu, olay günü ile olay günündeki paranın alım gücü ve yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde davacı yararına takdir edilen 30.000,00 TL manevi tazminat fazladır. Daha alt düzeyde manevi tazminat takdir edilmek üzere kararın bozulması gerekirse de belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası’nın 438/son maddesi gereğince, davacı yararına 20.000,00 TL manevi tazminat takdir olunmak suretiyle, kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda ( 2 ) sayılı bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının manevi tazminat tutarına ilişkin 2 nolu bendinde yer alan “…30.000…” biçimindeki sayı dizisinin silinerek yerine “…20.000,00…” sayı dizisinin yazılmasına; harç alınmasına ilişkin 6 nolu bendinde yer alan “…1674…” ve “…999…” biçimindeki sayı dizilerinin ayrı ayrı silinerek yerlerine sırası ile “…1.134,00…” ve “…459,00…” sayı dizilerinin yazılmasına; yargılama giderine ilişkin 7 nolu bendinde yer alan “…1.470,76…” biçimindeki sayı dizisinin silinerek yerine “…1.148,50…” sayı dizisinin yazılmasına; davacı yararına vekalet ücreti takdirine ilişkin 10 nolu bendinde yer alan “…3400…” biçimindeki sayı dizisinin silinerek yerine “…2.400,00…” sayı dizisinin yazılmasına; davalılar yararına vekalet ücreti takdirine ilişkin 11 nolu bendinde yer alan “…2280…” biçimindeki sayı dizisinin silinerek yerine “…2.400,00…” sayı dizisinin yazılmasına, davalılardan İbrahim Kaba’nın öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine, 07.04.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.